Lieve mamma,
Het is vijftien jaar geleden dat ik je voor het laatst heb gezien. Ik ben blij om je te vertellen dat het nog steeds goed met me gaat. Jouw afscheid werd met de jaren makkelijker, maar daar lijkt nu echt een einde aan gekomen te zijn. Ik schreef al eerder dat ik eerst je miste omdat ik bang was, en dat ik je steeds meer begon te missen omdat ik je miste als ouder. Dat gevoel wordt alleen maar sterker.
Ik begin mezelf nu pas goed te leren kennen, en er zijn erg veel eigenschappen en trekjes die ik heb waar ik de herkomst niet goed van ken, of niet goed begrijp hoe ze zich over de jaren ontwikkeld hebben. Daar heb ik jou voor nodig, iemand die mij dat vergezicht kan bieden. Ik besef me, natuurlijk veel te laat, hoe belangrijk dat is. Ik wou dat ik meer tijd met je had kunnen spenderen.
Ik heb je nodig om mij te vertellen wie ik ben.
